INDEPNDENT WORK OF STUDENT The theme: Examination of the patient Written by: Kadyrzhanov Miras Nurbekuly Faculty: General Medecine Group: Approved by: Alparov Talgat Turekhulovich С.Ж.Асфендияров атындағы Қазақ Ұлттық Медицина Университеті Kazakh National Medical Univercity after named Sanzhar Asfendiyarov Almaty – 2015
1. Introduction 2. The main part: A)Rules of general examination B)Techniques of examination C)Consequences of general examination 3.Conclusion References PLAN:
General examination (inspectio) of patient as a diagnostic method retained its importance for the physician in any specialty, despite the increasing number of instrumental and laboratory studies. With the examination can not only make the total view of the state of the patient as a whole, but also the correct diagnosis " at first sight" ( acromegaly, thyrotoxic goiter, etc.). Pathologic features detected by clinical examination, providing substantial assistance in gathering the history and future research
At examination it is necessary to pay attention to compliance of age to appearance of the patient (the cause of discrepancy any disease can be), and also to characterize its general state. It can be the heaviest, heavy, average weight and satisfactory. It is best of all to examine at day lighting or at lamps daylight as at usual electric lighting it is impossible to find icteric coloring of skin and a sclera. Besides the direct lighting revealing all contour of a body and its compound parts, it is necessary to apply and lateral lighting which allows to find various pulsations on a body surface (a top push of heart), respiratory movements thorax, stomach and intestines vermicular movement. Rules of general examination
Techniques of examination Consistently baring a body of the patient, examine it at direct and lateral lighting. It is better to carry out survey of a trunk and a thorax in the vertical provision of the surveyed; the stomach should be examined in vertical and horizontal situation. Survey has to be systematic. At non- compliance with the plan of survey it is possible to miss the major signs furnishing the clue to diagnostics "hepatic palms", vascular "asterisks" at cirrhosis, etc.
Consequences of general examination Consciousness Position of the patient Constitution, weight Look Integuments - Skin coloring - Rash Lymph nodes, bones and joints, backbone Eyes, head Temperature
Әлеуметтік болмыс, әлеуметтік философияның ұғымында мәдени-өркениеттік әрекеттің объективті-жалпы үрдісі ретінде, индивидтің өмір қамы үрдісі ретінде көрінеді. Бұл сананың қоғамдық формалары болмысының күрделі ұйымдасқан үрдісі және индивид санасының интеллектуалды адамгершілік бағдарындағы нақты формасы ретіндегі рухани болмысының стихиясы мен онтологиясы. Осылайша, әлемдегі Адам болмысы мәңгілік пен өткіншіліктің, шексіздік пен шектіліктің, тұрақтылық пен өзгермеліліктің, субстанционалды анықтық пен бос белгісіздіктің, мәнділік пен тіршіліктің және т.б. арақатынастарымен сипатталады.
3. СУБСТАНЦИЯ МӘСЕЛЕСІ Өз кезегінде болмыстың бұл формаларының өз деңгейлері болады. Әлемді философиялық тұрғыдан түсінудегі басты мәселе субстанция ұғымы, субстанция мәселесі «алғашқы бастама» жөніндегі идеяны негіздеуге бастаған ұмтылыс ретінде пайда болды. Субстанцияны қалай түсінуге байланысты – мәнділіктің өзі ретінде (антиктік гректерде) немесе жоғарғы және абсолюттік негіз құдай ретінде (ортағасырларда), немесе трансценденталдық негіз (Канта – тәжірибе мүмкіндігінің шарты ретінде), немесе Абсолюттік рухтың диалектикалық қозғалысы ретінде (Гегельде), немесе қоғамның экономикалық негізі ретінде (Марксте), немесе барлық табиғи түзілімдердің түпкі материалдық негізі ретінде (материалистерде), немесе билікке деген ерік ретінде (Ницшеде) және оны танудың әдістері мен тәсілдері мәселені баяндау мен мақсатты негіздеу ережелері ойлап табылып, жасалынды. Осы ұмтылысты жүзеге асыруда әр түрлі тәсілдер пайда болды, олар: Монизм / материалистік немесе идеалистік/ Дуализм. Плюрализм.
Монизм – бүкіл дүниедегі нәрселердің бір ғана бастамасын мойындайтын философиялық ілім. Материалистік монизм идеясы бойынша, негізгі ұғым материя болып табылады. Ұзақ тарихи уақыт барысында материя ретінде белгілі бір заттың негізгі қасиетін таныды, бұл материяны жаратылыстың ғылыми тұрғыдан анықтауының белгісі болды. Сонымен бірге, материя ұғымы материяны философиялық тұрғыдан анықтауда көрініс беретін философиялық аспектіге ие. Материя мәселесінің қойылуы сана мәселесін тудырады, нақ осы екі ұғымдардың қатынасы философияның негізгі мәселесі болады. Материя, олардың болмыс түрлері: қозғалыс, кеңістік және уақыт бір-бірімен де тығыз байланысты. Идеалистер барлық құбылыстардың бірден-бір бастамасын рух, идея деп санайды. Идеалистік монизмнің ең дәйекті бағыты Гегельдің философиясы болып табылады.
Дуализм – материалдық және рухани субстанцияларды өзара тең құқылы бастаулар деп есептейтін, монизмге қарама- қарсы философиялық ілім. Дуализмнің түп төркіні – материализм мен идеализмді ымыраластыру. Дуалистік сананы материядан бөліп алу, идеализмге соқтырады. Әсіресе дуализм Декарт пен Кант философиясына тән. Плюрализм – дүниенің бастамасы ретінде көп субстанцияларды мойындайтын философиялық ілім.
БИБЛИОГРАФИЯ