Быка Быка ў Васіль Уладзіміравіч Васіль Уладзіміравіч. - презентация

1 Быка Быка ў Васіль Уладзіміравіч Васіль Уладзіміравіч

2 (19 июна 1924 г. – 22 июна 2003 г.) Нарадзіўся ў вёсцы Черевновшино на Віцебшчыне, у сялянскай сям'і.? Дзяцінства было бедная. Пасля заканчэнна сямігодкі паступіў на скульптурная аддзяленне Віцебскага мастацкага вучылішча, але не скончыў, зноў вярнуўся ў виску.

3

4 Перад самой войной паехаў на Украіну. Ён збіраўся паступіць у індустрыяльны інстытут. Пачалася война, і Быкава накіравалі ў інжынерны батальон на будаўніцтва абарончых збудаваннаў. Потым быў удзел у цяжкіх баях. Затым зноў быў на Украіне, у Румыніі, Венгрыі. Аўстрыі - да самой перамогі.

5

6 Студзеньскім днём 1944 года В.Быкава, сяжка параненага камандзіра ўзвода «сорокапяток» аднеслі ў хату, а неўзабаве сквозь яе прайшоў варожы танк. Вёска пераходзіла з рук у рукі, яе жорстка бамбілі, і Быкава лічылі загінулым. Родныя атрымалі пахавальны ліст. На самой же справе он паспеў выбрацца з злашчаснай хаты. Шмат гадоў праз пісьменнік наведаў гэтыя мессы, і калі жыхарка гэтага села заўважыла слёзы на вачах, які стаяў ля помніка незнаёмца, стала яго распытваць. Быкаў пасаромеўся растлумачыць у чым справа, і сказаў, што тут паха ванны ў яго брат.

7 Василилий Быкаў прыйшоў у літаратуру, адчуваючы себе абавязаным расказаць пра тое, «наколькі сяжкая была мінулая война», як налёгка далася нам наша перемога.

8 Асноўныя рысы творчай манеры пісьменніка: - выява войны без прикрас; - цікавасць не да загадзе пою, а да морального свету чалавека, да яго паводзінам на войне ў экстремальных сітуацыях; - засяродженасць дзеянні на малым участку; - невялікая колькасць дзеючых особ; - кароткі перыяд дзеянна; - незвычайная дынаміка падзей; - глыбіна псіхалагічных перажываннаў герою.

9

10 ТВОРЧАСЦЬ

11 Пачынаўся творчы шлях Васіля Быкава з апавяданьнаў «У першим баі» і «У той дзень», якія ў 1949 годзе на расейскай мове былі зьмешчаныя ў газэце «Гродзенская праўда». Тады яны аказаліся незаўваженымі шырокай літаратурнай грамадзкасьцю [8]расейскай мове [8] Значны грамадзкі рэзананс мелі апавяданьні Васіля Быкава на роднай мове, надрукаваныя ў і наступных гадах, і асабліва яго аповесьць «Жураўліны крык», якая принесла празаіку заслуженае прызваньне. Пазьней яно было замацавана вялікім посьпехам «Трэцяй ракеты» (1961), якая ў 1962 годзе публікавалася адначасова ў «Маладосці» і ў «Дружбе народов» [10].«Маладосці» [10] Да найпольш популярных раньніх аповесьцяў Быкава належыць «Альпійская балада» (1963). Яна шмат перакладалася на замежныя мовы, часта выдавался на толькі ў Беларусі, але і ў іншых савецкіх рэспубліках. На основе аповесьці створаны кінафільм, некалькі театральных спэктакляў, інсцэніроўка для радыё, балет, пастаўлены ў Менску і Чалябінску, опера, пастаўленая ў Харкаве, сымфонія [11].Менску Чалябінску Харкаве [11] У шмат якіх адносінах паваротнай для Быкава стала аповесьць «Мёртвым не баліць» (1965). Пісьменьнік разгарнуў апавядальную полынь у двух часовых планах, спалучыўшы показ некоторых аспэктаў ваеннай пары з прямым выхадам да трапяткой сучаснасьці [12]. Быкаў адштурхоўваўся ад того, што перажыў сам. Ён на раз падкрэсьліваў, што твор мае шмат аўтабіяграфічнага, грунтуецца на навыдуманай падзейнай канве [13]. [12] [13] У 1968 годзе была завершаная аповесьць «Праклятая вышына», якая так сама стваралася на матэрыяле добра вядомай пісьменьніку франтавой рэчаіснасьці, на основе тех падзеяў, у якіх он сам прымаў удзел [14]. [14] Патас чалавечнасьці вырезана гучыць у «Круглянскім мосце» (1968) першай аповесьці з партызанскага циклю, усьлед за якой былі напісаныя «Сотнікаў», «Абеліск», «Воўчая зграя», «Пайсці і не вярнуцца» [15]. [15] Новы этап у творчым разьвіцьці Васіля Быкава адкрыла аповесьць «Сотнікаў» (1970), адзін з самых дасканалых і глыпокіх твораў на толькі ў самого пісьменьніка, але і ва ўсёй шматнацыянальнай савецкай літаратуры пра вайну. Паводле прызнаньна аўтара, «Сотнікаў» пісаўся адносна лёгка, по выношваўся доўга, грунтоўна асэнсоўвалася яго ідэя, шматразова прадумваліся многія сюжэтныя павароты, загадзя дэталёва распрацоўваўся фінал [16]. [16] Высокую ацэнку грамадзкасьці атрымала аповесьць «Знак бяды» (1982). У газэце «Правда» яна характарызавалася як кніга- падзея, якая нікога не пакінула абыякавым [17]. Быкаўская мера праўдзівасьці і чалавечнасьці вырезана адчуваецца ў рамане «Карер» (1986) [18]. [17] [18] Акрамя аповесьцяў, якія складаюць основу створанай Васілём Быкавым мастацкай эпапэі народного гераізму ў гады Вялікай Айчыннай войны, а часткова і ў іншыя пэрыяды нашего жыцьця, празаік напісаў шэраг таленавітех апавяданьнаў. Спрабаваў свае сілы і ў драматургіі. Яго пьесы (у прыватнасьці «Апошні шанс») ставіліся ў Маскве, Менску, Горадні. У Латвіі па гэтай пьесе быў створаны тэлеспэктакль [19]. [19] Бібліяграфія

12

13 Творчасць В.Быкава трагічна па сваім гучанні, як трагічная сама война, якая понесла дзясяткі мільонаў гадоў чалавечых жыццяў. Але пісьменнік распавядае пра людзей модных духам, здольных ўстаць над абставінамі і самой смерцю. І сонна, мы лічым, немагчыма давать ацэнку падзеям войны тех страшных гадоў, не прымаючы да ўвагі поглядаў на гэтую тему В.Быкава.

14