Қарағанды медицина университеті 3 Ішкі аурулар кафедрасы СӨЖ Тақырыбы: Кетоацидотикалық кома Орындаған: Жидебай Эльвира Топ: 2007 ЖМФ Тексерген: Нурсултанова С.Д. Қарағанды 2019 жил

I. Кіріспе Кетоацидозық кома II.Негізгі бөлім Этиологиясы Патогенезі Клиникалық көріністері Диагностикасы Емі III. Қорытынды Пайдаланылған әдебиеттер

Диабеттік кетоацидозық кома -дұрыс емс инсулин терапиясы немсе абсолюттік немсе салыстырмалы айқын инсулин жеткіліксіздігінен туындаған аурудың спецификалық жедел асқынуы. Жоғарғы гипергликемия (14 ммоль/л жоғары), гиперкетонемия, жүйелі ацидоз, электролитті алмазу бұзылысымен және сусызданумен, контринсулярлы гормон жоғарылауымен өтетін клинико биохимиялық синдром. Осы команың кездесу жиілігі стационарға түскен науқастар арасында 10-11%, ал өлім-жітімі 5-15%, 60 жастан асқан науқастарда 20% құрайды.

Таралуы: Эндокриндік аурулардың өткір асқынулары арасында диабеттік кетоацидоз бірінші орын аллоды, өлім 6-10% жетеді. Инсулинге тәуелді қант диабеті бар балаларда кетоацидоз өлімнің ең көп тараған себебі болып табылады.

Кетоацидотикалық команың даму себептері: 1 типті қант диабетін кеш анықтау; Гликемиялық және метаболизм профилінің өзін-өзі дұрыс бақыламауы; Инсулинді дұрыс емс енгізу, инсулинмен емдеудегі қателіктер; Тамақтану тәртібінің бұзылуы; Контринсулярлық гормондардың деңгейінің өсуіне байланысты инсулинге қажеттіліктің айтарлықтай артур

Клиника Кетоацидотикалық команың дамуы біртіндеп - қышқыл-негіздік бұзылыстың алғашқы белгілерінен сананың жоғалуына дейін, әдетте бірнеше күнді аллоды. Кетоацидотикалық команың дамуында үш кезең бар: бастапқы кетоацидоз; прекома; кома.

Кома кезеңінде Куссмауль типіндегі (терең шуылды және дөрекі) тыныс естіледі, ацетонның иісі қатты сезіледі; өте анық артериялық гипотония (әсіресе диастолалық), ырғағы жиі және әлсіз толқынды таймыр соғысы, ан-олигурия, ішінің жабысып тыныс алу актісіне әлсіз қозғалатыны анықталлоды. Сіңірлік рефлекс тер жоғаллоды, алайда көз қарашығы мен жұтыну рефлекс тері сақталуы мүмкін. Дене қызуы көбінесе төмендейді. Бұл өзі және де метаболикалық ацидозы (рН 7,35 төмен н/е бикарбонаттың концентрациясы 15 ммоль/л төмен), гипергликемия на 14 ммоль/л жоғары, кетонемияны тудыруы мүмкін науқасқа шаққанда бір жилда 5-тен 20-ға дейін жағдайлар тіркелген.

Тәбеттің төмендеуі Жүрек айнуы шөлдеу ұйқылық полиурия бас ауруы Теңгерілген диабеттік кетоацидозың I статусы декомпенсирленген қант диабеті симптомы мен байланысты

Терінің құрғап,бозаруы Ауыздан ацетон тәрізді иіс шығуы Беттің ерекше қызаруы тіл қоңыр бүршікпен жабылған

сана- сезімсіз болады, қарашықтардың жарыққа реакциясы және сіңірлік рефлекс тер төмендейді. Тахикардия демиды,қан қысымы төмендейді. Абдоминальды синдром жиі құсу, іштегі нәжіс және псевперитеронит белгілерімен байланысты. Полюрия олигурияға ауысады. Декомпенсацияланған диабеттік кетоацидозың ІІ кезеңінде (прекома)

Диабеттік кетоацидотикалық команың III статусы - Сана жоғалту, рефлекс тердің депрессиясы, қарашықтардың жарыққа жауап бермеуімен,олардың тарылуымен сипатталлоды. Бөлмеде ацетонның иісі сезіледі,құрғаудың және гемодинамикалық бұзылулардың құбылыстары көрінеді. Куссмаул тынысы,гепатомегалия және анурия анықталлоды. Гипергликемия ммоль / л деңгейінде, қандағы кетон мүшелерінің деңгейі 1,7-17 ммоль / л құрайды. Кетонурия анықталлоды.

Синдромдар 1.Гипергликемия 2. Дегидратация 3. Кетоацидоз 4. Абдоминальды синдром 5. Бүйрек жеткіліксіздігі 6. Психоневротикалық синдром 7. Жедел жүрек-таймыр жеткіліксіздігі 8. Қабыну

-Емдеу стационар статусында қарқынды терапияның негізгі әдістерін үйлестіруге негізделген (ең алдымен жеткілікті тыныс пен қан айналымын қамтамасыз ету) және патогенетикалық агенттерді қолдану. Қажет бокса, тыныс алу жолдарының бос өтімділігін қамтамасыз ету қажет, пациент желдеткішке ауысады. Емдеу жолдары:

Инсулин терапиясы Электролиттік бұзылыстарды түзету ҚНК түзету (қышқыл-негіздік күй) Қант диабетін декомпенсациялауға, ілеспе ауруларды емдеуге ықпал ететін факторларды анықтау және жою Өмірлік органдар функцияларын жақсартуға бағытталған симптоматикалық терапия

Ескерту! -гликемияның тез төмендеуі ұсынылмайды; -гликемия 6-8 ммоль / л төмен болмауы керек; -5-4 ммоль / л төмен гликемия гипогликемиялық жағдайдың дамуы кезінде қауіпті; -3 ммоль / л төмен гликемия гипогликемиялық команың дамуымен қауіпті.

Қорытындылай келгенде, ең бірінші этиологиялық факторларды болдырмау керек. Яғни, инсулин тәуелді науқастың дәрігерге дер уақытында қаралуы және оның диагностикасы тез анықталып жатса, инсулинотерапияда қателіктер жіберілмесе, науқастың өзінің ауруына дұрыс қарауы (емдәмді дұрыс сақтауы, алкогольді пайдаланбау, инсулинді мөлшерімен қолдану), ешқандай стресстік факторлары болмаса, комалық жағдайды тудырмауға болады деп санаймын. Қорытынды

1.В.В.Потемкин Эндокринология Москва. Медицина 1989 ж бет 2.Н.Р.Барқыбаева, М.Б.Селғазина. Ішкі аурулар клиникасындағы кезек күттірмейтін жағдайлар. Әдістемелік нұсқаулар. 3. Гребенев А. Внутренние болезни Москва, Медицина 1991 г б 4. Внутренние болезни. Маколкин В.И, Овчаренко С.И, М.,Медицина, с. 5. Дедов И.И, Мельниченко Г.А, Фадеев В.В. Эндокринология 2008 ж 432 б. 6. Неотложные состояния: диагностика, тактика, лечение. Под ред. Г.А.Шершнева с.