ТОПЫРАҚТАНУ ҒЫЛЫМЫНЫҢ НЕГІЗІН ОРЫС ҒАЛЫМЫ В. В. ДОКУЧАЕВ ҚАЛАДЫ. ОНЫҢ ПЕТЕРБУРГТЕ БАСЫЛЫП ШЫҚҚАҢ « ОРЫСТЫҢ ҚАРА ТОПЫРАҒЫ » (1883 Ж.) АТТЫ ЕҢБЕГІНДЕ ТОПЫРАҚТЫҢ ДҮРЫС АНЫҚТАМАСЫ, ОНЫҢ ҚАСИЕТТЕРІ ТУРАЛЫ ҒЫЛЫМИ НЕГІЗДЕЛГЕН ТҮСІНІКТЕР БЕРІЛГЕН
ТОПЫРАҚ ЭРОЗИЯСЫ ( ЛАТЫНША EROS І O– ЖЕЛІНУ ) – ТОПЫРАҚТЫҢ БЕТКІ ҰНТАҚТАЛҒАН ҚҰНАРЛЫ ҚАБАТЫНЫҢ ЖЕЛ КҮШІМЕН НЕМЕСЕ СУ АҒЫНЫНЫҢ ШАЮЫ САЛДАРЫНАН ҚҰНАРЫНЫҢ АЗАЮЫ. ЖЕЛ ЭРОЗИЯСЫ КЕЗ КЕЛГЕН ТОПЫРАҚ ТИПІНДЕ КЕЗДЕСІП, ЖЕЛ КҮШІМЕН ТОПЫРАҚТЫҢ БЕТКІ ҚАБАТЫН, КЕЙДЕ ӨСІП ТҰРҒАН ӨСІМДІГІМЕН БІРГЕ БАСҚА ЖАҚҚА ҰШЫРЫП ӘКЕТЕДІ. ӘДЕТТЕ ЖЕЛ ЭРОЗИЯСЫ ЖЕР БЕДЕРІ ЖАЗЫҚ, ҚҰРҒАҚ, ОРМАНСЫЗ ШӨЛ АЙМАҚТАРЫНДА ЖИІ БОЛАДЫ. ТІПТІ ШӨЛ ҚҰМДЫ АЛҚАПТАРДЫҢ ШӨП ӨСПЕЙТІН БӨЛІКТЕРІ ЖЕЛ ӘСЕРІНЕН БІР ОРЫННАН ЕКІНШІ ОРЫНҒА ЖИІ ЖЫЛЖЫП ОТЫРАДЫ