Туа біткен Кардиттер. Клиникасы,диагностикасы, емі С.Ж.АСФЕНДИЯРОВ АТЫНДАҒЫ ҚАЗАҚ ҰЛТТЫҚ МЕДИЦИНА УНИВЕРСИТЕТІ КАЗАХСКИЙ НАЦИОНАЛЬНЫЙ МЕДИЦИНСКИЙ УНИВЕРСИТЕТ ИМЕНИ С.Д.АСФЕНДИЯРОВ

Жоспар I. Кіріспе II.Туа біткен кардиттер III.Этиологиясы IV.Патогенезі V.Клиникалық көрінісі VI.Емі

Кіріспе Кардит балалар арасында жиі кездеседі. Олар негізгі науқастың көбінесе инфекцияларға байланысты аурудың асқынуы ретінде панда болады. Кардит деп – жүрекін бөлек бөлек қабаттарының қабынуын айтады.(Миокард- миокардит,эпикард,перикард.)

Этиологиясы бойынша: Вирустар Бактериялдық Саңырауқұлақтық Аллергиялық Ағымы бойынша: Жедел 3 ай Жеделдеу 18 ай Созылмалы 18 айдан аса Пайда болуына орай: Туа панда болған Жүре панда болған

Кардиттің ауырпалығы бойынша: Жеңіл Орташа Ауыр Жүрек жетіспеушіліктің түрі және дәрежесіне байланысты: Сол қарыншалық Оң қарыншалық Екі қарыншалық Бітуі мен асқыну дәрежесіне байланысты: Кардиосклероз,миокард гипертрофиясы,өкпе гипартензиясы, тромбоэмболиялыө синдром, констриктивті миоперикардит.

Туа біткен кардиттер Туа панда болған кардитер жиі құрсақ ішілік дамуда нтемсе перзентханада жүрек патологиясының симптом дары байқалғанда және сирек жағдайда нәресте өмірінің алғашқы айында анықталлоды Ауырған баланың 80-85% дар артрит пен қатар жүректің қабыну белгілері – кардит байқаллоды.

Этиологиясы 1.Инфекциялық факторлар - вирустар коксаки вирусы, аденовирус, грипп, қызылша, цитомегалия.Вирустық миокардите 5 жасқа дейінгі нәрестелерде кездеседі. 2. Бактериялар – стрептококк, дифтерия иерсиний бұлар 5- 6 жастан үлкен балаларда кездеседі.

3.Саңырауқұлақтық. 4.Аллергиялық – дәрі – дәрмектер, сарысу, егулер. 5.Физикалық – күйік күн сәулесі. 6.Химиялық токсиндер. 7.Қатерлі ісіктер - лейкоз, ісіктің метастаздануы. Миокардитте тұқым қуалайтын бейімділіктің маңызы зорь.

Патогенезі Паталогиясы иммундық бұзылыстарға байланысты, Миокардта қабынудың панда болуы антиденелер мен белсенді лимфоциттердің әрекетінің және олардың жүрек тіндерімен қайшы араласуымен сипатталлоды. Аутоиммундық процестер болады. Ауто анти гендер және анти кардиалдық антиденелер созылмалы миокардтың даму жолымен анықталлоды.

Туа панда бол ғ ан кардитті ң жіктелуі Ерте- 6 айға дейін демиды Фиброэластоз Кеш- 6 айдан 1 жылға дейін демиды Эластофиброз

Іштен біткен кардиттер Жүректің қабынуы нәресте думай жатып, болмаса туған бойда белгілі бокса, диагнозы күмәнсіз, ал туған соң алғаш айларында, нтемсе екі қабат кезінде анусы осы аурумен ауырған жағдайда диагнозы қоюға болады. Бұл кардитті 2 ге бөледі: Ерте және кешеуіл кардит деп. Ерте кардиттің морфологиялық белгісі фиброэластоз ренгенде жүрек көлеңкесі ірі шар тәрізді, эластофиброзда трапецияға ұқсас болады. Іштен біткенде арте кардиттер сәбидің өсуі, салмақ қосуы төмендеп, мешок теме алмай ентігу панда болады. Кардиомегалия болуы да мүмкін.

Іштен біткен кешеуіл кардиттер 7 айынан кейін демиды. Қабыну реаксиясы жүректің 2 және 3 қабатының оған қоса өткізгіштік жүйенің кейде коронарлық қан тамырлық ауруларына шалынғаны байқаллоды. Клиникалық көріністері: мешок амгенде шарап қалу, терлегіштік, әлсіз, тыпыршу, ентігу, цианоз болады. Жүре п.б. 3 ке бөлінеді. Жедел, жеделдеу, созылмалы.

Жедел ағымда кардит миокардитеді түгел қамтиды, және тахиаритмия демиды. Көбінесе 3 жас дейінгі балаларда болады. Клиникалық көріністері: тәбеттің тәмендеуі, салбырлық, түнде тынымсыз ұйықтау, ентігу, жүректің жиі соғуы, кіші дәреттің азаюы жатады.Жүректің көлемінің үлкеюі, 1 тон дыбысының әлсіреуі, кейде салқындау систолалық шудың естілуі болады. Созылмалы кардит:салмақ қосудың бәсеңдеуі, тахипноэ, куеде сүйегінің бүкіреюі, жүрек көлемінің әсіресе сол жаққа кеңеюі, кейде цианоз аздап бауырының үлейюі жатады. Лабароториялық сынақтарда креатинкиназа, лактатдегидрогеназа және оның изо ферменттерінің артур кардиттер бар екенін көрсетеді. Иммуноглобулин M,G деңгейі белгілі бокса кардит бар екендігіңне қосымша дәлел бола аллоды.

3 сатыдан тұрады. 1. Микардит бұзылыстары бар нтемсе жоқ екенін анықтау. 2. Миокардитте өзгеріс бокса, оның миокардит, миокардиодистрофия, миокардиосклероз екенін анықтау. 3.Миокардиттің этиологиясы мен потогенезін анықтау. Диагностикасы: анамнезге, клиникалық, лабараториялық белгілерге қарап қояды.

Клиникасы Балаларда ғ ы кардит кезіндегі ж ү рек жетіспеушілігіні ң белгілері мен д ә режесі І-дәреже: Тыныштықта жүрек жетіспеушілігінің белгісі жоқ, тек жүкттемеден кейін тахикардия нтемсе ентігу панда болады ІІА-дәреже: ЖЖЖ мен тыныс жиілігі сәйкесінше норма дан және 30-50% жоғарылайды

ІІБ-дәрежесі: ЖЖЖ мен тыныс жиілігі сәйкесінше норма дан және % жоғарылайды. Сонымен қатар акроцианоз, жөтел, өкпеде майдан көпіршікті ылғалды сырылдар естілуі мүмкін ІІІ-дәреже: ЖЖЖ мен тыныс жиілігі сәйкесінше норма дан және % жоғарылайды. Өкпе ісінуінің клиникасы болады.

Лабароториялық өзгерістер: лейкоцитоз, нейтрофилез, альфа 2 глобулиннің көбеюі ЭТЖ жоғарылауы, С реактивті белок жоғарылауы. Зәрде- гематурия, лейкоцитурия, протеинурия болады ЕМІ Кардиттерді емдеу 2 сатымен ауруханаларда және емханада, санаториде жүреді. Төсек режимін сақтау, тағам сұйық мөлшерін қадағалау, дәрі – дәрмек берілуі тиіс.

Антибиотик оксациллин, ампициллин, карбенициллин, цефалоспсриндер аминогликозид тер, гентамицин, сизомицин, амикацин ай бойы жүреді. вирустық препараторы этиологиялық факторы на қарай қолданылады. Глюкокартикоидтар миокардтың жедел және жеделдеу түріне қолданылады: преднизолон тәул 1 1,5 мг/кг 2- 3 жеті бойынша. Негізгі амге стеройдтық темс аспирин, индометацин, вальтарен. Миокард метоболизмін жақсарту үшін полярлық ерітінді құю, милдронат, долатин, рибоксин, актовегин витаминдер тағайындайды.

Егер перитонит ревматизм, дәнекер тіннің жүйелі ауруларынан бокса, глюкокартикоидтар, диуретиктер тағайындаллоды.Жүрек гликозидтері, рибоксин қолданылады. Ерте реабилитация-жүрек жетіспеушілігінің алтын-алуға негізделеді. Мұнда миокардтың трофика сын жақсартатын препарата, ультрофиолетті сәулелендіру қолданады Кеш реабилитация-санаторлық ем кезеңінде инфекция ошағын санациялау жүргізіледі

Thank you! Пайдаланыл ғ ан ә дебиеттер I. Хабижанов Б.Х. Хамзин С.Х. Педиатрия. Алматы, Білім, II. III.Г.Ә. Шәкімова, С.К. Шабдарова, Е.Т. Дадамбаев. Балалар аурулары пропедевтикасы. Алма-Ата 1997 ж. IV.А.А. Баранов. Детские болезни. М., 2002 г