Туылмаған сәбидің зары Авторы: Тәлімұлы Қ. Талғар-2015 ж

Менің де басқалардай тіршілігім, Жарылмаған жауқазын бүршігімін. Қандай жақсы бүр жарып, гүлденегім, Тірі болсам, өмірге бір келермін.

Анашым, а нам мені тыңдасаңшы, Тәніңнен ажыратып жұлмасаңшы. Анашым, аннатайым өтінемін, Тумай жатып келмейді шетінегім.

Сұра намын көзімді жоймашы деп, Дәрігерге айтшы, дәрігерге соймашы деп. Сүйші деп жалынсам да өзіңе мың, Мені жек көреріңді сезінемін.

Тастанды болғым келмей үймектегі, Жалынам, жалбарынам сүй деп мені. Сауалыма өлеңмен өрнектеген, Естідім жауабыңды тек Жоқ! денег.

Бақ та гүлдеп, әкелгенде жемісін, Неге қорек табылмайды мен үшін? Қандай ғажап тамылжыған көк балде, Бұлбұл әсем ән салаты көктемде.

Анасың ғой, тым болмаса ептеген, Неге маған мейірімің жетпеген? Анашым деп атағанша нақ сені, Аңнан, құстан жаралғаным жақсы еді.

Айуаннан да асып китсе адамдар, Оған қылар менің қандай шарам бар? Аң мен құс та нәпсіге еріп тоймаған, Дәл адамдай ұрпақ көзін жоймаған.

Жар жағалап, секірген сұр қоян да, Қолдан түсік жасамаған ой, Алла! Жауыз анна қоймай жүріп қоярда, Не ойлайды кен ұрпақ көзін жоярда?

Адам зәлім ойлап тапқан ақылмен, Мені іштен сорғызбашы вакуум мен. Мен болам ғой өміріңнің жалғасы, Анашым-ау ондай іске бар маши?

Мен өзіңнен керегінше нәр алып, Әлі адам боп үлгергем жоқ жаралып. Ана денег болмаушы ма еді баклажан, Өтінемін, өлтірмеші, аннажан!

Басқалардай мен де күліп мәз болсам, Не болады өмір сүрсем аз ғанна? Өнегеңіз үлгі болып басқаға, Тумай жатып мені алдырып тестам.

Екі әлемде жалғыз ғанна а намсың, Еңбегіңді ақтамасам маған сын. Тірі адамдар өңі түгіл түсінде, Көрмегенді көрдім а нам ішінде.

Бастаса Алла тағдырымды оңына, Тек а нам мен ол дәрігердің қолында. Қарсы тұрып бір Алланың ісіне, Анашымның салмашы ине ішіне.

Аңқау а нам уланбасын дәріңе, Ей, дәрігер осы айдарым бәріне. Запырандай зарин ұққан заманның, Мен бір әлі туылмаған балаңмын.

Жататұғын аллы киіп тұмағын, Жан а намның батыры ғой жұмағым. Көп емс қой тәтті үнімдей қобыздың, Ондағы өмір тоғыз-ақ ай, тоғыз күн!

Төрелігін айдар болсам шындықтың, Іште жатып бәрін көрдім сұмдықтың. Мені бүйтіп қойғаныңша қорлатып, Неге аннашым босанбайсың толғатып?

Мұның сырын АЛЛАМ өзі анықтар, Ақ жайықта кета денег балық бар. Қанша қауіп қамаса да сол балық, Өз тағдырын мықтап тұрып қолға алып, Болашақтың алдан күтіп нұр таңы.

Өледі кен таратқан соң ұрпағын. Ұға білсек, балық кеш балық та, Үлгі полар азғындаған халыққа. Құтылуға асығасың менее тез, Қылмысыңды көріп жатыр көрер көз.

Жатсам да ұйып, құрсағыңда қан болып, Бәрін сезіп қамығамын таң болып. Менсіз а нам қайтып көктеп гүлдейсің, Мен туғаннан ешбір зиян шекпейсің.

Зарлай берем іште жатып қашанғы, Менің түсік болғым келмейді жасанды. Мен секілді думай жатып зарлаған, Шараннаңды жауыздықтан қорға адам.