Тексерген:Құсайнова Маржан Амантайқызы Орындаған:Тулеугарова Венера Тобы:Мейірбике ісі 1001 ҚАРАҒАНДЫ МЕМЛЕКЕТТІК МЕДИЦИНА УНИВЕРСИТЕТІ Психология негіздері және коммуникативтық дағдылар курсымен клиникаға кіріспе кафедрасы оқу жылы

I Кіріспе II Гуманистік психоанализ III Эрих Фромм туралы IV Фромм психоанализы V Қорытынды. Неофрейдизм

Психоанализ Австрия ғалымы Зигмунд Фрейд қалыптастырған XX ғасыр мәдениетінің барлық саласына зор ықпал еткен психологиялық ілім және психиатрияны емдеу әдіснамасы. З. Фрейд өз зерттеуін бастаған кезде психиатрия ғылымы биологияның ықпалына айырықша ұшырағаны соншылық, психологиялық құыбылыстардың қалыптасуы мен дамуын түсіндіру және рухани ауруларды емдеу түгелдей өнеркәсіп дәуіріне тән механикалық әдістермен орындалатын. Фрейд 1885 жылы Парижде әйгілі психиатр, қосымша митанушы Charcot- тан тәлім алып, Charcot- тың қояншық ( истерия ) ауыруын зерттеуінің ықпалына ұшырады. Сөйтіп ол бала кездегі рухани жарақат пен жайсыз кешірменің кейінгі өмірдегі көңіл күйге әсерін зерттей бастады. Алғашқы емі Anna O деп аталған Josef Breuer деген қыздың психологиялық ауруына психоанализ жасаудан. Ол кезде фрейд гипноз және сөйлетіп емдеу (talking cure) тәсілдерін қолданып, емделушінің көңілін мазалаған, алаңдатқан астыртын істі ашуға тырысты. Кейін фрейд гипноз амалы арқылы ауырудың кезінде көңілінде жарақат қалтырған оқиғаны тауып шығуға тырысты. Бірақ бұл ауруды жақсартпаған соң фрейд басқа амалдарды қарастырды.

Адамның ата тегіне тартқан мінезіне дейінгі барлық психологиялық қасиеттерін бала кезіндегі кешірмесі белгілейді. Адамзаттың ісін, кешірмесін және танымын негізінен адамның иррационалды ( жабайы, ақылсыз, нәпсілік ) аңсары қалыптастырады. Бұл аңсарлар незінен санасыз күйде болады. Осынау санасыз аңсарларды саналы қабатқа әкелу психологиялық өз - өзін қорғау механизмінің қарсылығын туғызады. Сана мен астынсана ( шектелген, жасырынған сана ) және нақты шындық арасындағы қайшылықтан рухани соққы пайда болады, ауытқулар туады, психологиялық аурулар келіп шығады. Осынау тосылған, тұйықталған астынсаналық оқиғаны ( әлдеқашан ұмытылған ерекше ұятты оқиғаның жасырын ықпалы ) белгілі кәсіптік амалдар арқылы рухани ауруға білдіруге болады. ( Қазақтың " көйлектің кірі жуса кетеді, көңілдің кірі айтса кетеді " деген мақалында айтылғандай, өзі ұмытып қалған " өз сырын " білген соң адам психикалық ауытқудан айыға бастайды екен ). Психоанализдік емдеу амалы таласты тақырып болса да, кейбіреулер жағынан соқыр сенім деп бағаланса да, бірақ оның рухани ауруларды емдеуді көздейтін психиатрия ғылымына өте - мөте ықпалы зор болды. Сондай - ақ Фрейдтің бұл жасампаз идеялары заң саласында, әдебиетте, философияда, психология ғылымында кең көлемде әсер пайда қылып, еуропа және АҚШ елдерінде психологиялық ізденістің жаңа дүмпуін туғызды.

Гуманистік психоанализ (E. Фромм ) теориясы Фромм тұлғаны - психоаналитик шектеулер еңсеру әрекеті рөлін қарастыру жеке тұлғаның, оның biologizing анықтау теориясы мен әлеуметтік, саяси, экономикалық, діни, мәдени факторлар оның қалыптасуы.

Фромм Quot тұжырымдамасын таныстырады, әлеуметтік және байланыстырушы ретінде жеке тұлғаның психикасына және әлеуметтік құрылымы арасындағы байланыс қағаз өзіне ұзартқыш үшін адам Фромм әлеуметтік келесі түрлерін сипаттайды таңба : рецептивной бағдар (Taker) - адам. барлық байлық көзі тыс жатыр ; ол тәуелді және пассивті, сенімді және сентиментальды болып табылады ; Quot ұмтылады ; болуы сүйікті емес, махаббат қарағанда ; билік, сондай - ақ адамдардың ғана емес, байланысты кез келген қолдау көрсетуге қабілетті ; әрдайым жар іздеп, және көмектеседі, егер олардың орнын жету үшін тек қана үшін басқалары. қанау ( шебері ) бағыты - адам. Сондай - ақ, сыртында байлық көзі деп емес, деп есептейді оларға сыйлық алуға үміттенеді, күш немесе мұқалмас арқылы алуға тырысады ; ол емес пе шығармашылық, сондықтан сүйіспеншілік, иеленуге, идеялар немесе эмоцияны ұмтылады алатын, басқа оларды қарыз ; Мұндай адамдар., менмендік, менмен, агрессивті өзімшіл, өзін - өзі сенімді, албырт иелену алдыңғы түрлері, адамдардың айырмашылығы - бағдар ( сақтау ) деп санайды емес, сыртқы әлемнің бір нәрсе алуға болады ; қауіпсіздік негізделген сақтау және жұмсау қауіп ретінде қабылданады ; Оның stinginess ретінде таратылады заттар мен ақша және ойлары мен сезімдерін ; ол өткен оны ұмтылады барлық жаңа кедергі ; Ол маниакально chistoploten, rigiden, күдікті, қыңыр,, ұтымды адал және ұстамды. Market бағдар ( бөлісуге ) - ұсынылатын тауар ретінде қарастырылады адам сату. Өзін - өзі құрмет адамдар. басқалардың пікіріне байланысты. адам, оған, өйткені құн нарығында өзінің адами қасиеттер мен табысқа анықталады емес, бәсекелестік.

Фромм Эрих ( ) - неміс - американдық философ ; п сихолог, социолог, неофр ейдизм негізін салушы, гуманист - ғалым, әлеуметтік прогресті жақтаушы жылы АҚШ - қа қоныс аударды. Философия, пс ихология, антропология, тарих және дін социологиясының дамуына зор үлес қосты.

Өзінің ілімін « гуманистік психоанализ » деп атады. Фромм индивид психикасы мен коғамның әлеуметтік құрылымының арасындағы байланысты анықтау барысында Фрейд биологизімінен алшақтады. Психоаналитикалық « әлеуметтік және дербес » терапия негізінде үйлесімді « дені сау коғам », жобасын АҚШ - та гуманистік позицияда ұсынды. Психоанализдің гуманистік психоанализ немесе неофрейдизм деп ата - латын бағытының негізін салушы неміс - американдық философ, психолог. социолог

Э. Фромм ( ) Фрейдтің биологизмін, либидо теориясын. табиғилық пен әлеуметтікті қарама - қарсы қоюын, психологияны философия мен этикадан бөлектеуін сынады. Ол адамды әлеуметтік тіршілік етуші, табиғи және адамдандырылған дүниемен үнемі байланыс жасаушы ретінде қарастырады. Оның ойынша. Фрейдтің ілімі адамды тереңірек тануға мүмкіндік бергенімен, оның өмірінің мән - мағынасы, моральдық және этикалық нормалар туралы, адам қалай өмір сүруі керек және не істеуі тиіс деген сұрақтарға жауап бермеді. Э. Фромм К. Юнгтің аналитикалық психологиясы да адам өмірінің мәні мәселелерін назардан тыс қалдырды деп есептеді.

Адамның этикалық мінез - құлықтарының бастауын адамның өзінен іздеген гуманистік этиктердің еңбектеріне сүйене отырып, Фромм моральдық ұстанымдар адамның ішкі қасиеттеріне негізделген болуы керек, әйтпесе оларды бұзу тұлғаның психикалық және эмоциялық құлдырауына әкеледі деген тұжырым жасайды.

Осыдан келіп гуманистік психоанализдің мақсаты шығады – гуманистік этиканың құндылықтарын меңгеру, өзінің ішкі табиғатын танып - білу және « өмір өнерін » игеру арқылы адамның ішкі мүмкіндіктерін дамытуына, өмір сүруге ұмтылуына ықпал ету. Фромм еркіндік және жаттану категориялары арқылы адамдардың ба - сым көпшілігі өзінің нағыз « Менін », « Өздігін » емес, « Жалған Менін » да - мытатынын, осы процестің нәтижесінде өзін жоғалтып, ешшеңеге айна - латынын көрсетеді. Бірақ Фромм адамның онтологиялық және тұлғалық сипаттамаларына, әсіресе « үмітп » элементіне сүйене отырып, оптимистік болжамдар жасайды. Оның пікірінше, « үміт » өмір құрылымының ішкі элементі, ол пассивті үміттену, күту емес, белсенді әрекетке дайын болу, адам рухының динамикасы, адам болмысының маңызды шарты, сондықтан да Фромм адамды Но m о е s регап s ( үміті бар ) деп сипаттайды.

Неофрейдизм – адамды, қоғамдық институттар құрылымындағы оның орны мен рөлін зерттеуде психоаналитикалық қағидаларға негізделген философиялық бағыт. Н. өзінің тұйықталушылығы мен келешексіздігі байқалған фрейдизмнің кейбір жағдайларын қайта қарау нәтижесінде 30- шы жылдары пайда болды. Неофрейдистер ( К. Хорни, Г. Салливэн, Фромм ) классикалық психикалық талдаудың қақтығыс ситуацияларын тудыратын, санадан тыс болатын механизмдер мен психика құрылымын ұғындырудың, жүйке ауруының жыныс қозушылықтан пайда болуы және өлім инстинкті туралы болжамдардың бірқатар тұжырымдары мен қорытындыларын сынға алды. Дегенмен, әрбір жанға о баста тән адам қызметінің иррационалдық себебі мен қоса психикалық талдаудың маңызды схесалары және қоғамдық құрылымды зерттеудің психоаналитикалық әдісі өзінің маңыздылығын Н.- де сақтай алады. Жеке адамның ішкі тіл қақтығыстарының туындауына елеулі түрде әсер ететін әлеуметтік және мәдени процестерге мән бере отырып, Н. өкілдері адамның ішкі әлемі көкжиегін кеңейткен санадан тыс әрекеттердің фрейдтік тұжырымдарына сүйенеді. Классикалық психикалық талдау адамның өмір сүру керектігі және не істеуге тиістігі туралы мәселелерге кең жауап бере алған жоқ. Неофрейдистер осы олқылықты толтырғысы келеді. Олар адам өзінің даралығын жоғалтатын, сыртқы дүниеден және өзінен жатқа айналатын, адамдық өлшемдерден арылатын, жеке адамның азғындауының және қоғамдық мүдде мен жеке мүдде арасындағы қайшылықтардың себептерін аша алмайтын қазіргі батыс қоғамына сын көзбен қарайды. Адамның жаттануының әртүрлі формаларын жою үміті жеке адамның санасында сыни элементтерді тудыруға және өмірлік қасиеттер мен мұраттарды қалыптастыруға жағдай жасайтын « гуманистік психикалық талдауға » жүктеледі. Дегенмен, жеке адамды сауықтыру арқылы қоғамды сауықтырудың психикалық аналитикалық рәсімі утопия болып қалмақ, ал оған негізделген дерексіз – гуманистік жол – келешексіз буржуазиялық қоғамдағы жеке адамның ұсақталуының дағдарысын жоюға қабілетсіз