Ең биік шың – адамның жүрегі. Жамбыл өзінің жырымен сол шыңға жол таба білді.Сол шыңды бағындырды. Мирза Тұрсынзаде.

Мақсаты: Жыр дүлдүлі Жамбылдың шығармалары мен танысу, ақын жырларын насихаттай отырып, өнегесін алуға тәрбиелеу. Жырымен оятқан жүрегіңді. Жамбылға Мағжан Жұмабаев» Тоқсанда тұрған Жамбыл қарт Одақтан озған дара ақын. Жан жүрегі баодырған Ойы дария дана ақын Сөйлесе тілден сел төккен Бір сөзден бір сөзді асыра, Жапандарды жанды еткен, Тіл берген тау тасына. Білмеймін, тілден басқа жан, Гүлді сел қып төгерме! Алғанда ұстап аспаннан Жайнатып жұлдыз себер ме ?...

Жүргізуші: Қазақ табиғатынан -ақын халық. биікке көтерген, ілгері дамытқан жыраулардың ең соңғы үздігі- Жамбыл ақын. Жүргізуші: 1846 жылы 28 ақпанда Жамбыл дүниеге келеді. Жамбалдың атасы Жабай : «Елім,жұртым біз ес білгелі Шапырашты екі жерден жан сақтап келеді, жаз Құлансазды, қыс Хан, Жамбылды паналаймыз. Қалың елге пана болған, қойны жылы, қонауы құт Хан, Жамбыл қасиетті тау. Хан, Жамбылдай елге пана биік болсын немеремнің атын Жамбыл қойдым, - деп Ыстыбай немересінің құлағына үш рет азан шақырып ат береді. Жүргізуші: Жамбыл тоғыз жаста еді. Ол молдадан оқымаймын деп қашып кетеді. Жамбыл осы өмірін « Шағым» деген өлең жолдрынан көруге болады. Оқушы: «Шағым »Жамбыл Жабаев Жүргізуші: Жыр алыбы Жамбыл «Менің өмірім »атты шығармасында жастық шағындағы ақындық қабілеттінің қалай ұшталғанын былайша жеткізді. «Он үште ойнап жүрдім бала болып Өлеңге көңіл бөлдім алаң болып. Жасымнан тана мініп қозы бақтым, Еңбекті иемденгенде шама келіп. Қойшымен кеңес құрдым қыр басында Өлеңмен ермек болдым жолдасыма

Сол еңбек қалытқыдай кетті алып Байлардың жақындатпай мырзасына Он бесте – ақ домбырамды қолға алдым Тең басқан төрт аяғы болдым жорға» Жүргізуші: жылдары Жамбыл өзі айтқандай он бес жасында бата алуға Сүйінбай ақынды іздеп барады. Жүргізуші: Жамбыл тоғыз жаста еді. Ол молдадан оқымаймын деп қашып кетеді. Жамбыл осы өмірін « Шағым» деген өлең жолдрынан көруге болады. Оқушы: «Шағым »Жамбыл Жабаев Жүргізуші: Жыр алыбы Жамбыл «Менің өмірім »атты шығармасында жастық шағындағы ақындық қабілеттінің қалай ұшталғанын былайша жеткізді. «Он үште ойнап жүрдім бала болып Өлеңге көңіл бөлдім алаң болып. Жасымнан тана мініп қозы бақтым, Еңбекті иемденгенде шама келіп. Қойшымен кеңес құрдым қыр басында Өлеңмен ермек болдым жолдасыма

О, Жамбыл бата бердім саған Бақытты бол өмірлі бол, жүргін аман! Батасын ат орнына берді ғой деп Қоймағын былай шығып маған кінә. Соңынан Сүйінбайдың орнын басып, Тіліңнен балың тамсын сорғалаған. Жапаға риза болсын айта бар, Осымен өкпелемей жүрсін маған Сүйінбайдың батасы

Жамбыл Сүйінбайдан бата алғаннан кейін Менің пірім Сүйінбай, Сөз сөйлеймін сыйынбай. Сырлы сұлу сөздерді, Маған тартқан сыйындай. Сүйінбай деп сөйлесем Сөз келеді бұрқырап, Қара дауыл құйындай.

Өмір жолдары Сүйінбайдан бата алуы \ 1913 ж Романовтардың тойына баруы 1881 ж. Құламағанбатті айтыста жеңуі 1936 ж М. И. Калинин кездесті 1938 ж 18 мамыр. Динамен кездесті ж Ленинградтықтармен кездеседі.

Жырлары Зілді бұйрықТуған елім Ленинградтық өренім БалаларғаБалама хат Шағым Абайдың суретіне Патша әмірі тарылды СұраншыШәкірттерге

Күйлері Нәрікбайдың зары Есім- Мамай Ұран Өтті-ау дәурен Арман Жалған